Je kinderen zijn je kinderen niet

Ze zijn de zonen en dochteren van ‘s levens hunkering naar zichzelf.  

Ze komen door je, maar zijn niet van je. 
En hoewel zij bij je zijn, behoren ze je niet toe. 

Je mag hun je liefde geven, maar niet je gedachten.
Want zij hebben hun eigen gedachten.

Je mag hun lichaam huisvesten, maar niet hun ziel.
Want hun ziel toeft in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt.
Zelfs niet in je dromen.

Je mag proberen hun gelijk te worden,
maar tracht niet hen aan je gelijk te maken.

Jullie bent de bogen waarmee
je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.

Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter
een vreugde voor je zijn.

Kahlil Gibran (1883-1931) 

de gedachten die ouders hun kinderen willen ‘geven’ is nemen

Gedachten zijn niet zelden overtuigingen van hoe het hoort en hoe het moet.
Overtuigingen zijn pijn, angst en onverwerkt trauma.
Spirituele modellen spelen in op pijn, angst en onverwerkt trauma.
Ze kunnen overtuigingen versterken.

De oorlog die op aarde gevoerd wordt,
wordt gevoerd via mensen

Het gaat over vrijheid (in het groot en in het klein).
Het wapen is trauma.
De kogels zijn overtuigingen/gedachten.
Een vuurpeleton bestaat uit gezamenlijke gedachten door ‘praten over’ en het doen van aannames. Door niet-open zijn, niet open het gesprek aangaan. Geen vraag te stellen, geen werkelijke betrokkenheid te voelen, draag je bij aan oorlog.
Vrede kan worden bereikt wanneer de mens bereid is, de eigen pijn aan te kijken en te doorvoelen. Het traumawapen te zien en neer te leggen.

Een pistool is om te schieten.
Daar schiet je nooit mee terug.
Eenmaal dood, maakt het niet uit
Wie er het eerst schoot.

Zondebok

Het begrip zondebok wordt gebruikt om aan te geven dat iets of iemand de schuld op zich geschoven krijgt. Dit taalkundige begrip vindt zijn herkomst in de Bijbel.

In het oude testament wordt beschreven hoe de hogepriester die het Heilige der Heilige in de Joodse tempel binnentrad, een geit offerde. De geit werd verkozen om de zonden van het volk te dragen en werd de stad uitgeleid en de woestijn ingestuurd.

De schaduw van het kruis IN sociale (familie)verbanden

Het zondebokmechanisme is het nog steeds actuele fenomeen dat binnen groepen en sociale (familie)verbanden vaak één persoon wordt aangewezen die als een soort zondebok fungeert. De leden van de groep projecteren problemen of frustraties op deze persoon. Zodra deze persoon uit de groep verdwijnt, wordt vaak een nieuwe persoon tot zondebok verkozen.

Narcisme en het zondebokmechanisme

Een van de gedragingen van de narcistische persoonlijkheid is het isoleren van een persoon door anderen tegen hem of haar op te zetten in een poging de eigen pijn niet te hoeven aangaan. Overtuigingen als bijvoorbeeld ‘de belangrijkheid van familie’ kunnen worden ingezet om het zondebokmechanisme te rechtvaardigen.
Een narcistische persoonlijkheid kan zich ontwikkelen door een traumatische gebeurtenis, zoals misbruik of verwaarlozing. Narcistische eigenschappen kunnen ontstaan als verdedigingsmechanisme tegen trauma. Het opbouwen van een overdreven gevoel van eigenwaarde lijkt een welkom hulpmiddel om geen emotionele pijn te voelen.
Een manier om het overdreven gevoel van eigenwaarde in stand te houden is om anderen kleiner te maken. Geen zondebok, maar een zondebokje. Lief! 😉

Lief zondebokje

Bovenstaand lief zondebokje kwam ik tegen in mijn gevoelde noodzakelijke drang om alles op te ruimen en schoon te maken, binnen en buiten mezelf.
Het is gemaakt door een van ‘mijn’ talentvolle zoons die van zichzelf is en van niets of niemand anders!

Omgaan met jouw zondebokpositie

Het enige antwoord op een situatie waarin jij tot zondebok wordt gemaakt, is bewustzijn. Zie de animatie.